Tja, wie kent hem niet, de slogan van de Belastingdienst? ‘Leuker kunnen we ‘t niet maken. Wel makkelijker.’ is vaak een gevleugeld gezegde geworden.
Nu is het helder dat belasting betalen en belastingzaken afwikkelen geen favoriete bezigheden van ‘de burger’ zijn. Het moet allemaal volgens strakke regels en geen ambtenaar die buiten de lijntjes gaat kleuren; behoudens een frauderende.
Nou, ook bij een sterfgeval maakt de Belastingdienst het in elk geval niet persoonlijk(er).
Nabestaanden ontvangen een standaardbrief – op zich logisch – om naar de contactpersoon te informeren. Daarin deed de betreffende communicatiedeskundige bij het opstellen zijn – of haar – best om in de eerste alinea medeleven te tonen.
Om vervolgens direct in de tweede alinea kortweg te stellen dat er veel geregeld moet worden en dat: “Het kan zijn dat de erfgenamen erfbelasting moeten betalen”.
De harde conclusie als je dit interpreteert: bij de Belastingdienst denkt men aan innen. Niet aan verrekenen en nog minder aan terugbetalen.
Van hoeveel meer piëteit zou het getuigen als, naast de condoleance, gesteld zou worden dat diezelfde brief bedoeld is om én naar de contactpersoon te informeren én mee te delen dat, helaas, verschillende belastingzaken afgehandeld moeten worden?! Laat maar even in het midden of het om innen, verrekenen of terugbetalen gaat.
Mijn vingers jeuken als ik dergelijke brieven lees. Dat kan met gemak een stuk humaner, zonder aan duidelijkheid in te boeten. De communicatie van (semi-)overheden met hun achterban (‘de burger’) mist veel empathie.